Από ότι φαίνεται δε (με) καταλαβαίνεις...
Δεν απαντώ στα τηλεφωνήματα ούτε στα μηνύματα σου πια... Εδώ και καιρό, πολύ καιρό...
Σου φαίνεται εγωιστικό και εν μέρει είναι... Πλέον έχω μόνο τον εαυτό μου για να ανησυχώ... Κάποτε είχα εσένα πρώτο στη λίστα αλλά τότε δεν ήταν αρκετό...
Δεν είναι πως δε σε νοιάζομαι, θέλω να είσαι καλά... Αλλά δε θέλω να με απασχολείς στην καθημερινότητα μου, αρκετά πια... Είμαι μια χαρά όπως είμαι... Μακριά από εσένα...
Όχι δεν θέλω να πάω για καφέ μαζί σου, δεν βλέπω το λόγο... Δεν έχω κάτι να σου πω και σίγουρα δεν θέλω να ξαναπούμε τα ίδια και τα ίδια για αυτό που κάποτε είμασταν... Αλήθεια πώς είμασταν;; Ναι, στον αόριστο... Γιατί τώρα πια δεν είμαστε, είμαι και είσαι ... Πληθυντικός μεταξύ εμένα και εσένα δεν υπάρχει πια... Και όχι δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι... Ακούγεται αστείο... Ξεκόλλα από τα φαντάσματα του παρελθόντος, είναι παραπλανητικά...
Και ναι πιστεύω ότι έτσι προστατεύω τον εαυτό από εσένα αλλά κυρίως εσένα από εμένα... Κάποτε θα το καταλάβεις - η αλήθεια είναι πως ήλπιζα μέχρι τώρα να το καταλάβαινες... Και όχι όλο αυτό δεν με πληγώνει... Παλιά με πλήγωνε και το ξέρεις, παλιά πονούσα και έκλαιγα... Τώρα τίποτα, ούτε μίσος ούτε αγάπη, ούτε πόνος ούτε χαρά...
Και μη μου λες πως αυτό δε λειτουργεί για εμάς... Όχι πια πληθυντικός, μόνο ενικός...
And here are my answers to your messages... And Ι'm sending them out there, for your interest, not hoping that you will read them, but that one day you 'll get it and soon enough you will just let me be...
Tuesday, March 17, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ωχχ τρομακτικό ακούγεται!!!!
ReplyDeleteνα είσαι με έναν άνθρωπο να τον αγαπάς να σε αγαπά να μοιράζεσαι
το πιο σκληρό είναι αυτό:
"Τώρα τίποτα, ούτε μίσος ούτε αγάπη, ούτε πόνος ούτε χαρά..."
ελπίζω να πάνε όλα καλά!
kori akoma pianei se tilefwno o prixtis?
ReplyDelete